Να έχεις υπ' όψιν σου τα παράτησα. Όλα... 

Τέλος.

Είναι που έχω μάθει αλλιώς. Βάζοντας στόχους. Είμαι εδώ, και κάνω αυτό, αυτό και αυτό, και πάω εκεί. Έτσι απλά. Επίσης, έχω μάθει με σχοινοσύντροφο. Με έναν. Αδερφό. Να μην σε νοιάζει ποιος θα μαζέψει ποιο σετάκι ή ιμάντα γιατί δεν έχει απλά σημασία. Αύριο ή μεθαύριο θα ξαναπάμε μαζί για αναρρίχηση. Να ξέρει που τα βρήκες δύσκολα και να σε ενθαρρύνει. Να ξέρει πότε θα σου δώσει σχοινί και πόσο. Να μιλάτε με τα μάτια. 

Στόχο δεν είχα ποτέ να πηγαίνω μία φορά στο τρίμηνο για αναρρίχηση. Παλιά πήγαινα μέρα παρά μέρα, ή δύο ναι μία όχι. Τώρα καθόλου. Και έβαλα νέο στόχο. Δεν θα ξαναπάω ΠΟΤΕ για αναρρίχηση. Από το να πηγαίνω μία στο τετράμηνο (4 φορές τον χρόνο...) καλύτερα να μην ξανασκαρφαλώσω ποτές. Και θα μιλάω όσο το δυνατόν λιγότερο για αυτό, όσο και αν με πονάει και με καίει... 

Και όσο δεν μου αρέσει να πηγαίνω μία στο τόσο, άλλο τόσο δεν γουστάρω να πηγαίνω με 10 - 15 άτομα για αναρρίχηση. Να κάνεις μία - δύο, βαριά τρεις διαδρομές sport μίας σχοινιάς (...γιατί trad με 10 - 15 άτομα είναι ανέκδοτο...) και μετά για ταβέρνα (δύο - τρεις ώρες βράχο και τέσσερις ταβέρνα...) Δεν είναι του γούστου μου είτε της τσέπης μου. Είχα την  τύχη με σχοινοσύντροφο να πάω μετά από αναρρίχηση 5ωρη για μπύρα και δεν μπορούσα να πιάσω το μπουκάλι. Ναι... Άσε που μετά, οι 10 - 15  που λέγαμε πριν, μετά το παίζουν Honnold  όλοι τους και ανεβάζουν στο Φατσοντέφτερο φωτογραφίες τους όπου περήφανα κάνουν top rope... Tragic... Και κάνουν ενίοτε και ενός χωριού αντάρα! Ειδικά αν έχει πολλές γυναίκες η παρέα! Δύο tragic!

Θα με πεις "για κάτσε ρε ντερβίση,εδώ πριν μας έλεγες ξανά πάλι ξεκινάμε, και 6b - 6c και το συνεφάκι ήτο αφράτο, γιατί σου έκοψε το αυγολέμονο"???

Μάγκες, όπως έλεγε και ο Παπαγιαννόπουλος σε μία ταινία, "Μου έλεγε και σας έλεγα..." Αλλά δεν ψέγω κανένα, η άτιμες οι υποχρεώσεις...

Αν είχα τα φράγκα και τον χρόνο, θα το γύριζα στο lead rope solo, και θα τα έγραφα όλα στα ραπανάκια μου. Αυτά. 

Πήραμε μπροστά....

Κάτι η ψιλοπροπόνηση στον τοίχο, κάτι που σηκώθηκα από την πολυθρόνα, πήρα πάλι μπροστά. Σιγά σιγά. Είμαστε και σε ηλικία.... Αλλά έβαλα και στόχο. 6b - 6c είπα... και θα δούμε....

Δεν έχω καταλάβει. Πως γίνεται να έχεις τα ζόρια σου, να σου φορτώνεται το αφεντικό, η γυναίκα σου, ό ένας και ο άλλος, και εσένα το μυαλό σου στο βουνό... Αρπαγμένε.

Ναι, αλλα την Κυριακή πήγα βόλτα σπέσιαλ. Πάνω από τα σύννεφα. Και μόλις οι ματσουλαρέοι μου δώσουν φωτό, θα σου δείξω και εσένα να σκας...

Λοιπόν μάγκες, τελικά για να ασχοληθείς θες παρέα. Με μπλέξανε οι κολητοί, με μπλέξανε με τα διοικητικά, αλλά ξαναματασχολήθηκα με το βουνό... έκανε ο παλιόγερος λοιπόν αρνητικά και στέγες στον τοίχο, (...και όταν έπεσε σκόρπισε ολούθε στο στρώμα και έκανε να σηκωθεί ένα τέταρτο...) έκανε και ένα χειμερινό, έκανε και περπατήματα, τον πήγαν και για τρέξιμο, τα πάντα όλα με διπλό τζατζίκι λέμε... Πήγαμε και στον βράχο. Αμέ... και άρνηση στον βράχο, και σχοινί και όλα... Ρε σεις, παρέα θέλει, παρέα, λίγο μουσική και κανένα τσίπουρο ή καμία μπύρα στο τέλος. Αυτά. 

Και να σου πω και κάτι? Ποια άλλη δραστηριότητα σε φέρνει κοντά με ανθρώπους που μπορείς να τους εμπιστευτείς την ζωή σου? 

Το χέρι μου έχει αρχίσει να τρέμει. “Άλαξε χέρι, βάλε μαγνησία...” Μου ρίχνει την καλή ιδέα... Κάτι ξέρει αυτός, ας το κάνω. Κοιτάω κάτω. Ο Μήτσος αποκάτω με κοιτάει... “Τόχεις...” διαβάζω στα μάτια του. Πιό πάνω του, κανα τριάρι καρυδάκια υποτίθεται ότι θα ανακόψουν την πτώση. “Έλα μανάρι, βαθιές ανάσες....” Ωπ, και άλλη καλή ιδέα... Σηκώνω το χέρι. Πιάνω ένα μίζερο τακάκι. “Μα τακάκι είναι αυτό ή οδοντογλυφίδα?” μου γκρινιάζω... “Άστα τα ψόφια, πάμε...” “Αααα, μην με ζορίζεις, δεν ήρθα εδώ να με κυνηγάς...” “Ίσα μωρή λουλού προχώρα, που σε θίξαμε κιόλας...” “Καλά ντε, μην είσαι τόσο ζόρικος...” Έχω ήδη τσεκάρει τα επόμενα πατήματα. Σηκώνω το ένα πόδι, μετά το άλλο, πατάνε καλά και τα δύο. Μένω λίγο ακίνητος και νιώθω την ένταση... “Να βγάλω και γλυκάκι?” “Κάτσε ρε φίλε, έλεος...” “Ρε κουνήσου που θα ανοίξουμε και συζήτηση...” Σηκώνωμαι στα πόδια μου... και ναι, να ένας ΤΑΚΑΡΟΣ, να με το συμπάθειο...Τον βουτάω, είναι θέμα χρόνου να βάλω πάνω του τα πόδια μου. Τώρα πατάω στε αυτόν τον μεγάλο τάκο. Πιάσιμο ουδέν. Στέκομαι και τινάζω χέρια... “Ναι, και το τίναγμα θα σε βγάλει πάνω...” Προσπαθώ να τον αγνοήσω. Κοιτάζω πάνω. Έχει μία σχισμή λουκούμι όπως φαίνεται από εδώ. Νούμερο 5 ή 6? Στο ύψος του γόνατού μου έχει μία φλυδίτσα... Λες να με κρατήσει??? Την πατάω δίνω βάρος, ΚΡΑΤΑΕΙ....Ξανακατεβαίνω στην ασφάλεια των 10 εκατοστών. “Ρε συ μανούλα, τι θα κάνουμε? Δεν έχω φέρει και το πλεκτό μου...” Ξανασηκώνω το πόδι, πάλι στην φλυδίτσα, ΣΗΚΩΝΩΜΑΙ με το 5 στο χέρι και το σετάκι περασμένο, το πετάω στην σχισμούλα, σαν να έπιασε...Ξανακατεβαίνω, παίρνω σχοινί ξανά στην φλυδίτσα, περνάω σχοινί. “Αντε ρε συ, βγάλαμε γένεια, τοπροπ το κατάντησες, έλα να τελειώνουμε...” Πάλι την φλυδίτσα, τα χέρια ίσα που ακουμπούν τον βράχο, τώρα?? “Ρε συ μανούλα, εκεί αριστερά σου την φλυδίτσα...” “Είναι πιό μικρή από αυτή που πατάω ήδη!” “Ναι, πάρε πασέτο και μέτρα τες. Ρε προχώρα που θες και ανάλυση...” Ρε μπελά που βρήκα... Το αριστερό πόδι στην άλλη φλυδίτσα. “Καλή μου γόμμα, αγάπα αυτή την φλυδίτσα, μην την αφήσεις” “Μιλάς και στο παπούτσι σου τώρα?” “Και τόση ώρα που μιλάω σε εσένα το ίδιο δεν είναι?” Βάζω βάρος, σηκώνωμαι σιγά – σιγά... εκεί δίπλα και αριστερά της σχισχής είναι ένα πιάσιμο. Το πιάνω και ναι, έφυγε ο ενοχλητικός, συνεχίζω και τέλος. Στο ρελλέ έρχεται και ο Μήτσος. “Εκεί στο παταράκι μαλακία το έιχες βάλει το καρύδι, δεν είχε σφηνώσει...” Τον κοιτάω “Σοβαρά μιλάς??” “Ναι, ακουμπημένο στην σχισμή ήταν, όχι σφηνωμένο..” “Και στο είπα, δεν τόχεις, δεν πας να πλύνεις καμμία πατσά?”

Γιατρέ μου ακούω φωνές.... Τι να πάρω???

Χεχε...

Αποθεραπεύτηκα! (...σχεδόν... :D) Πήγα και τοίχο με το βαφτησίρι μου. Έχω γεράσει ρε γμτ...

H επιστροφή των Πουρέιντζερ...

Γύρισα... Τρομάρα μου!!!! Πήγα με τον Νίκο Χρέπα, και μετά από κανα πεντάρι μέρες Πρ. Ηλία, από το Δυτικό Λούκι... Καλά ήτανε. Θα πάω και στο τοίχο σε λίγο καιρό. Διότι τραυματίας άνθρωπος τώρα. Θλάση έσω γαστροκνημικού. Γεράματα βλέπετε... Ξεκινήσαμε και πάλι, δυνατά!!!